Met stray over het zuidereiland deel 5 Mt Cook, Rangitata en Welington

Daar ben ik weer. Dit is het laatste deel van mijn reis met Stray.

Dus na dat ik mijn bookingen voor Austalia had gedaan optijd naar bed want de volgende ochtend moest ik vroeg opstaan om naar Mt Cook te vertrekken. Dit keer hadden we een kleine bus met een top shauffeur Darrel of Skink. We waren met niet zo heel veel mensen dus konden we elkaar goed leren kennen. De rit begon dus ook met een voorstel rondje. Iedereen vond het super tof dat ik in mijn eentje naar NZ was gekomen en gaven mij allemaal complimentjes. Ook vonden ze het heel bijzonder hoe mijn hoorapparaat in elkaar zat en hadden veel vragen. Dit gaf mij wel een top gevoel. De groep was erg gezellig en er werd lekkere muziek gedraaid. Kortom de sfeer zat er goed in. De route zelf was ook super mooi. Hier en daar gestopt om foto's te maken voor ons zelf maar ook groepsfoto's. Toen we bij Mt Cook aankwamen hebben we eerst een heuvel beklommen zodat we uitzicht kregen om de bergen om ons heen. Toen zijn we naar het hostel gereden en hebben ingecheckt. Hierna kon je als je wou nog een wandeling maken naar bijna de voet van Mt Cook. Er zat alleen nog een Glacier meer tussen. De wandeling ernaartoe was super mooi over 3 hangbruggen langs de Glacier rivier met uitzicht op de besneeuwe bergen. Toen we aan het eindpunt kwamen kregen we eindelijk goed zicht op Mt Cook. Toen vertelde Skink dat als je goed keek je een gezicht aan de bovenkant van de berg kon zien. En ja dat was ook zo. Ook heb ik het aangedurft om tot aan mijn knieën in het Glacier water te staan. Dit was koud heel koud. Hierna zijn we weer terug gelopen en we waren allemaal kapot. Terug in het hostel een bad genomen (ja we hadden een bad)lekker ontspannen. Hierna gegeten in het restaurant, een super leuk gesprek gehad met een ouder echtpaar. De volgende dag gingen we opweg naar naar Rangitata. Voor vertrek werd er nog luidruchtig gezongen omdat we een jarige hadden. De tocht naar Rangitata was ook weer super mooi eerst nog tussen de bergen door. Toen we op het punt stonden om de bergen achter ons te laten zijn we eerst nog een behoorlijke heuvel opgereden bij het tekapo meer waar we op de top een geweldig uitzicht hadden op de bergen. Dit zou voor mij de laatste keer zijn dat ik nieuwe zeelandse alpen zou zien voor deze reis dan. We hadden halverwege de heuvel de bagega afgekoppelt omdat we te zwaar zuoden zijn, die ook weer opgepikt om uiteindelijk verder de rijden door het rainforrest om bij Rangitata een klein dorpje aan te komen. Hier ging ik samen met nog 3 andere van de bus op een groot avontuur. We moesten eerst nog onze zwemkleding uit de tassen halen en dan in een andere bus springen. We waren een beejtje aan de late kant waardoor het allemaal snel moest. Wij gingen al opweg naar het hostel waar we zouden slapen en waar onze activiteit zou plaatsvinden. Hier aangekomen wat trauwens in de middle of nowere is en super mooi gelegen ligt langs een rivier kregen we eerst lunch en toen moesten we direct naar de uitleg want we gingen RAFTEN. Ik had het nog nooit gedaan en dit was de plek om het te doen. Na de uitleg moesten we ons verkleden. Zwemkleding, thermo shirt en broek, flees trui, daar overheen nog een whetsuit, een regenjas, water schoenen, zwemvest, helm en we waren klaar om te vertrekken. Met zijn allen in een super oude bus naar het startpunt van onze tocht. Voor dat we te water gingen nog even een groepsfoto gemaakt. Ik zat samen met 4 australiers, 2 japanners en een japanse gids. Een super leuke groep en we hadden super veel lol met het oefenen van de commando's. Na een halfuur kwamen we dan bij de eerste rapid (stroomversnelling) aan. Dit was even een opwarmertje. Alles verliep goed en we hadden een top samenwerking. Naar mate we verder de rivier afzakte werden de versnellingen steeds ruiger en leuker. Ongeveer halverwege namen we even pauze en mochten we van de rotsen afspringen om vervolgends een stukje de rivier af te drijven. Er werden ook foto's gemaakt die we aan het einde te zien kregen. Het 2e stuk was het leukste. We hadden hier 2x een Rapid 5 de hoogste catogorie. Dit was echt super awesome met een val van 4 meter. We zijn allemaal heel huids aan het einde gekomen. Toen we allemaal weer in de bus zaten en terug reden werden we opgehouden door een kudde koeien want dat was hun leefgebied. Koeien zijn wel raar ze gaan niet aan de kant maar rennen gewoon voor de bus uit alsof zij een wedstrijdje willen doen. Weer bij het hostel aangekonen alles uitgetrokken en ingelevert. Toen was het tijd voor de bbq en de foto's. De volgende dag optijd uit de veren omdat we om 9 uur in Christchurts moesten zijn en het was nog 2,5 uur rijden. Toen we in Christchurts aankwamen alle tassen uitgeladen. Dat was het dan vanaf hier was ik weer op mijzelf aangewezen. Ik heb het super naar mijn zin gehad met Stray en dat was een goede keuze geweest. Goodbye gezegt en op naar het centrum om een slaapplek op te zoeken wat best nog wel lastig was want het was inmiddels hoogseizoen. Gelukkig via de I-site een bed kunnen regelen. Ook heb ik hier mijn Intercitybusspas geupdate zodat ik weer verder kon. De volgende dag was een reisdag naar Wellington. De bus vertrok om 8:30am en ik zou om 10:00pm aankomen in Wellington dan had ik nog genoeg tijd om bij het hostel te komen. Maar dit liep even wat anders. Het waaide die dag heel hard en de veerboten hadden vertaging. Het was eerst 30 min, maar uiteindelijk werd het 2 uur. Dus 10 uur aankomen zat er niet in. Toen we uiteindelijk de boot op mochten heb ik de zonsondergang vanaf de boot gezien. Ik stond met tranen in mijn ogen op het achterdek in vogelvlucht alle geweldige en fantastische avonturen die ik beleefd had op het zuider eiland nog een keer te herhalen. Het was tot ziens voor nu maar ik kom zeker terug. Gelukkig was de zee niet meer zo wild toen ik op de veerboot zat.

Het was 11:50 toen ik mijn tas had en ik opweg kon naar de bushalte. De laatste bus vertrok om 12.03 dus dat was doorlopen. En natuurlijk rijd de bus voor mijn neus weg. Dan maar weer terug naar de terminal van de veerboot een een taxi aangehouden want het was een uur lopen naar het hostel met een 20kg rugzak. Euh ik ben niet gek. Dus met de taxi haar het hostel. De driver was gelukkig heel aardig en gaf mij nog was korting. Ik zou hier 3 dagen blijven. Ik heb 1 dag ik het Tepapa Museum doorgebracht wat echt overweldigend mooi is. Ze zeggen het mooiste museum van NZ. Nou als je het mij vraagt is dat zou. Er zijn zoveel verschillende tentoonstellingen. Eerst heb ik Land en Nature bezocht. Hier kon je alles vinden over wat zowel op het land als in het water leeft. Van vroeger maar ook vooral van nu. Dit was zo goed opgezet, met verhalen van kinderen die vertellen over de natuur. Super interressant. Daarna heb ik de Maori tentoonstelling bezocht. Dit was ook weer prachtig. De cultuur spreekt mij zoizo heel er aan. Je kon hier van alles vinden. Van huizen tot boten, van wapens tot voorwerpen die gebruikt weren om mee te koken. Als laatste ben ik nog naar de tentoonstellig geweest van de strijd op de galapagos eilanden waar ik een half uur voor in de rij moest staan, maar dat was het meer dan waard. De hele tentoonstelling was een zogemaakt dat je door het verhaal heen liep. Met meters grote beelden van de soldaten en verpleegsters en echt zo goed gamaakt dat je de zweetduppels ziet en het bloed ziet stromen. Ook hadden ze filmpjes met rode en blauwe vlekken. Eerst dacht ik he wat is dat maar hier werd verteld hoe NZ de opmars deed om het land te veroveren. het zat allemaal super goed in elkaar. Bijna aan het eind liep je nog door een nagemaakte loopgraaf waar een filmpje op de muur werd afgespeeld. Het leek dan echt alsof jezelf in de loopgraaf stond. Met kanon en geweersschoten om je heb soldaten die naast je neervallen echt super echt. Eigenlijk was 1 dag veel te kort en kon je er nog wel een dag in verblijven. Ook ben ik naar het Cabel car museum geweest. Voor 2 dollars had je een ritje naar boven met de cabel car. Het is eigenlijk een hele oude tramwagon die omhoog word getrokken net als ineen achtbaan. Het is maar 1 spoor, maar halvewege zijn het er 2 en kunnen de twee wagentjes erkaar passeren. Op de top heb je een prachtig uitzicht over het centrum en de baai. Het museum zelf stelt niet zo heel veel voor, maar is wel even leuk om te zien. De eerst wagen die ze gebruikte staat daar tentoongeseld. Op de top nog een lekker kopje koffie gedronken en toen ben ik via de stadsparken naar bendeden gelopen. Hier kwam ik wonder boven wonder en Tui tegen dit ik super mooi op de foto heb kunnen zetten waar ik heel blij ben. 23 november verliet ik Wellington om opweg te gaan naar Taupo waar ik werk had gevonden. Hoe dit allemaal verliep lees je in een volgend verhaal.